ben burada yatmış neden bu kadar çok terlediğimi düşünürken mordy yan odada kendini asmak için en uygun ipin hangisi olacağını düşünmekle meşguldü. ona yardım etmek istemiştim. nazik bir şekilde sormuştum ona 'yardım etmemi ister misin' diye. ama o kaşlarını çatıp 'estetik gerektiren bir iş bu. belki sandalyeyi taşıman için seni çağırırım. hem daha hangi odada ne tarafa bakarak yapacağıma karar vermem lazım. bu on yıl sürebilir' dedi.
on yıldan daha uzun sürdü. mordy hala hangi oda olması gerektiğini düşünüyor. kendini kandırmaması gerektiğini, ölmek istemediğini anlaması gerektiğini söylüyorum. 'neden ölmek istemeyeyim ki' diyor. 'neden ölmek istemeyeyim.' susuyorum. çünkü verebilcek bir cevabım yok. kuşlar, desem mordy bir testere kapar ve kafamı uçurur. çimenler, desem ayaklarımı kaybederim. yüksek bir vadiden aşağıya bakma duygusu desem bir yararı olabilir. belki. çünkü mordy böyle saçmalıklara inanmaz.
'güneş ne kadar da güzel' 'götüme girsin o güneş'
bazen mordynin haklı olduğunu düşünürüm. çoğu zaman.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder